Marion Crampe, która przyleciała do nas z Francji jest prawdziwą pasjonatką. Na przywitanie wypaliła: I'm not a freak. I'm just passionate. I to akurat się zgadza. Widać to w każdym jej ruchu - ona ten sport kocha. Ale (!) jest wymagającym nauczycielem. Jak trzeba krzyknie, a za chwilę cię ściska i całuje gratulując, że tak szybko ci coś wyszło. Jest samoukiem, ale nam radziła pracować w grupie. Powiedziała, że ona nie miała takiej możliwości.
Zacznijmy jednak od początku!
Jestem supermarketem
Marion zaczęła zajęcia od zakomunikowania, że dziś jest dla nas supermarketem. A my zgarniamy jej wiedzę i doświadczenie jak towar. No dobra... pomyślałam. No to będę brała garściami! I wzięłam :)
Zaskoczyła mnie jej rozgrzewka. Mało dynamiczna, złożona w większości z ćwiczeń rozciągających i rozgrzewających same stawy. Fakt - było duszno i parno jak w piekle, więc i tak po 3 minutach byłyśmy już mokre, ale mimo wszystko zdziwiło mnie to. Dowiedziałam się za to kilku przydatnych informacji dotyczących tego jakie części ciała trzeba rozciągać bardziej niż inne (np. przyczep mięśnia czworogłowego), bo bez tego trudno wykonać większość figur. Każdy, kto zna Marion z filmików wie, że jest rozciągnięta jak sku&^%n. Ale napełniła me serce nadzieją, kiedy zapewniła, że gdy zaczynała nie była za szczególnie rozciągnięta. Wiem, że uprawiała balet i tańczyła jazz, więc nie wierze jej do końca, ale jeśli nie była człowiekiem gumą (a teraz jest), to i dla nas, zwykłych śmiertelników jest szansa. W końcu ona zajmuje się pole dance od 7 lat! Powiedziała, że wszystko jest w głowie i w odpowiednim podejściu do swojego ciała. I z tym zgadzam się w 100%.
Trochę obawiałam się tej lekcji, ale okazało się, że mimo, iż nowe triki nie należą do najłatwiejszych, dajemy sobie z nimi radę (lepiej lub gorzej, ale jednak). Oczywiście nie zdradzę wam tu teraz wszystkiego, bo jak wiadomo nie da się tego opisać słowami, ale jak tylko trochę poćwiczę i wejdę na salę, podrzucę jakąś fotkię. Nie mogę też doczekać się lekcji z moimi dziewczynami. Mam im tyle do przekazania!
Marion jest świetna metodycznie i dała nam kilka ważnych rad jak radzić sobie ze spinem. Już wiedziała, że w Polsce rzadko ćwiczymy na kręconych rurkach. Jej zdaniem są o 100% lepsze, bo piękniej eksponują ciało w ruchu z każdej strony. Co więcej, powiedziała, że musimy przezwyciężyć wrażenie, że rurka jest inna. Jest dokładnie taka sama, tylko się kręci. Oczywiście my wiemy, że niektóre figury na spinie są łatwiejsze, a inne trudniej jest wykonać. Tak czy owak ma rację - trzeba się z tymi spinami przeprosić. Po drugie umiejętne rozłożenie siły i większy spokój. To były jej kolejne rady. Zwracała uwagę na ułożenie stóp i linie ciała. Każdy detal był ważny. Nawet w sposobie nauki widać u niej prawdziwą pasję... w dodatku taką, która zaraża!
Po zajęciach z nią uwierzyłam bardziej w siebie. Wiedziałam, że mogę więcej niż mi się wydawało i kiedy spojrzałam na pole dance jej oczami, poczułam jeszcze silniejsza miłość do rurki (tak wiem, rzyg tęczą. Być może to co piszę brzmi jak frazes, ale naprawdę mam nową, jeszcze większą motywację do pracy). Niewiele osób jest w stanie sprawić, że wydaje ci się, że możesz wszystko. Jasne, że bez jej pomocy trudno byłoby mi tak szybko wykonać wszystkie nowe figury, ale Marion sprawiła, że uwierzyłam, że nie ma rzeczy niemożliwych. Naprawdę jaram się nią oporowo!
Na końcu były uściski i autografy, dostałam super wpis. Nareszcie ktoś docenił mój największy atut rurkowy - siłę :) bo szpagatowiec to ze mnie średni...
I teraz najlepsze! Wychodząc z sali szybko zapisałam sobie wszystko na kartce, bo na warsztatach nie można robić zdjęć, ale na szczęście Marion podczas swojego występu na Pole Dance Cup 2013 pokazała wszystkie triki. Ha! Mam ściągę!
Nie przegapcie następnych warsztatów. Jest wyjątkowa i warta każdych pieniędzy! ;)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz